آزمودن مدل رابطه ی سبک های دلبستگی با سلامت عمومی و سازگاری عاطفی با میانجیگری نحوه ارزیابی فرزند از تعارض والدین و مثلث سازی در دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر اهواز

این پژوهش با هدف آزمودن مدل سبک های دلبستگی با سلامت عمومی و سازگاری عاطفی با میانجیگری نحوه ارزیابی فرزند از تعارض والدین و مثلث سازی در دانش آموزان دبیرستانی ناحیه چهار شهر اهواز انجام گرفته است. 213 دانش آموز دختر دبیرستان های ناحیه چهار با روش نمونه گیری تصادفی ساده چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه دلبستگی کولینز و رید(raas)، پرسشنامه سلامت عمومی(ghq)، پرسشنامه ادارک کودک از تعارض والدین (cpic)و پرسشنامه سازگاری دانش آموزان دبیرستانی(aiss) بودند. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار amos انجام گرفت. یافته ها نشان دادندکه ضرایب مستقیم مسیر دلبستگی اضطرابی با سلامت عمومی، دلبستگی اجتنابی با سلامت عمومی، دلبستگی اجتنابی با سازگاری عاطفی، نحوهارزیابی فرزنداز تعارض والدین با سلامت عمومی و مثلث سازی با سازگاری عاطفی به صورت منفی معنادار بودند. ضرایب مستقیم مسیر دلبستگی اضطرابی با نحوه ارزیابی فرزند از تعارض والدین، دلبستگی اجتنابی با نحوه ارزیابی فرزند از تعارض والدین، دلبستگی اضطرابی با مثلث سازی و دلبستگی اجتنابی با مثلث سازی به صورت مثبت معنادار بودند